/p. 301/ oportere. Sic videmus apes quosdam
aspernari, quosdam eligere flores, quorum rorem captent
et quo victitent.
DIALOGUS XLVII.
De gustu.
Alex. –
Ad gustum nunc, si tibi ita videtur,
transiliat oratio. Habesne super
hoc sensu novi aliquid, quod me
edoceas? I. C. – Istud primum quod
in sensuum albo non adscribo.
Alex. – Quam ob causam? I. C. – Quia affectus
potius est omnibus sensibus communis atque
conveniens. Gustamus enim cum pulchra
videmus, cum iucunda audimus, cum morbidas
carnes tangimus et cum a spiritu titillamur.
Praeterea cuique sensuum suum est
contrarium, at gustui minime. Quis enim dixerit
in gustu esse maximum dolorem, qui in
caeteris sensibus, visu scilicet, auditu, odoratu
ac tactu inesse ac sentiri potest? Alex. – Acuta
haec sunt. Sed, quaeso, quae communibus innitens
principijs adolescens dictasti, nunc referas.
I. C. – Latissime haec sunt a nobis explicata
in Physicis Commentarijs, quorum compendium
hoc est: «Gustandi facultas in his maxime
nervis, qui ad linguam, ad palatum, ad fauciumque
Indice
|
Pagine introduttive |
|
LIBER PRIMUS De Coelo et Aere |
|
LIBER SECUNDUS De Aqua et Terra |
|
LIBER TERTIUS De Animalium Generatione et Affectibus quibusdam |
|
LIBER QUARTUS SUBTILISSIMUS De Religione Ethnicorum |